www.DrFree-Health.com همگام با بهداشت تغذیه جامعه
ADHD نوعی اختلال روانی پیچیده است که موفقیت کودک در روابط اجتماعی و مدرسه را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم مختلفی برای این اختلال ذکر می شود و گاهی شناسایی آن دشوار است. به طور معمول تشخیص بیماری در سن 7 سالگی انجام می شود اما گاهی تا نوجوانی به تاخیر می افتد.
احتمالا رژیم غذایی به تنهایی عامل محرک علائم متعدد رفتاری و شناختی این اختلال نیست. اما مطالعات متعدد به تجدید بررسی غذاها و افزودنی های خاصی پرداخته اند تا مشخص شود که آیا این ترکیبات در بروز علائم ADHD موثرند یا خیر. تحقیقات گذشته با بررسی رژیم های غذایی افراطی مانند رژیم فینگولد Feingold_که تقریبا تمام انواع غذاهای فرآوری شده و بسیاری از میوه ها و سبزیجات را حذف می کند_ هیچ مزایایی برای اغلب کودکان مبتلا به ADHD نیافته اند و راه ساده ای وجود ندارد تا تعداد کمی از کودکانی که ممکن است از رژیم های محدود کننده بهره ای برده باشند را شناسایی کند.
با این وجود، والدین و محققین به دنبال تغییرات غذایی ملایمی هستند که بتوانند درمان های استاندارد و چندگانه این اختلال شامل رفتار درمانی و سایر درمان های روانشناختی، حمایت مدرسه، دارو و آموزش والدین را تکمیل کنند.
رنگ ها و افزودنی های خوراکی مصنوعی
علاقه به موضوع مواد افزودنی موجب شکل گیری مطالعه ای در انگلستان شد که نتایج آن آژانس استاندارد مواد غذایی بریتانیا را متقاعد کرد تا تولید کنندگان مواد غذایی را وادار به حذف 6 ترکیب رنگی مصنوعی از غذای کودکان کند. یک مطالعه تصادفی کنترل شده که تاثیر نگهدارنده بنزوات سدیم و 6 رنگ خوراکی مصنوعی را در 153 کودک 3 ساله و 144 کودک دبستانی مورد بررسی قرار داد. محققین از والدین و معلمین درخواست کردند تا با استفاده از ابزارهای بالینی استاندارد رفتار کودکان را پس از مصرف نوشیدنی ها و آبنبات حاوی این ترکیبات رنگی ارزیابی کنند.
در پایان مطالعه محققین افزایش خفیف اما معنی داری در بیش فعالی هر دو گروه سنی کودکان یافتند. محققین تخمین زدند که مصرف افزودنی ها در حدود 10% از تفاوت رفتاری میان کودکان مبتلا به ADHD و کودکان غیر مبتلا را توجیح می کند.
در یک مطالعه متاآنالیز که توسط محققین دانشگاه کلمبیا و دانشگاه هاروارد صورت گرفت مشخص شد که حذف رنگ های خوراکی مصنوعی از رژیم غذایی کودکان مبتلا به ADHD، مشابه یک سوم تا یک دوم داروی متیل فنیدات (ریتالین) در درمان این اختلال موثر است.
والدین می توانند منابع اصلی رنگ و افزودنی های خوراکی مصنوعی مانند آبنبات، خوراکی های صنعتی، غلات صبحانه با رنگ روشن، نوشیدنی های میوه ای و نوشابه را برای چند هفته از رژیم غذایی کودک خود حذف کنند تا علائم بهبود را ببینند.
اسیدهای چرب امگا 3
اسیدهای چرب ضروری برای فعالیت های بنیادی سلول سوخت رسانی می کنند و موجب بهبود ایمنی و تقویت سلامت قلب می شوند. از آنجایی که بدن قادر به ساخت این چربی ها نمی باشد، دریافت این مواد مغذی در رژیم غذایی ضروری است. محققین به دنبال این موضوع هستند که آیا کمبود اسیدهای چرب امگا 3 در بروز علائم ADHD موثر است یا خیر زیرا این اسیدهای چرب فعالیت های متعددی در مغز انجام می دهند: ارسال انتقال دهنده عصبی دوپامین و سروتونین و کمک به ارتباط سلول های مغزی.
کمبود اسیدهای چرب امگا 3 و ADHD دو علامت مشترک دارند: تشنگی زیاد و افزایش نیاز به دفع ادرار. برخی از شواهد علمی پیشنهاد می کنند که ممکن است کودکان مبتلا به ADHD سطوح پایینی از اسیدهای چرب ضروری داشته باشند.
انجمن روانشناسی آمریکا توصیه می کند: کودکان را به دریافت اسیدهای چرب امگا 3 به عنوان بخشی از رژیم غذایی سالم تشویق کنید. برای کودکان، این بدین معنی است که در کنار دریافت روزانه منابع گیاهی چربی های غیراشباع، تا 360 گرم (2 وعده غذای اصلی) در هفته از انواع ماهی های چرب مانند تن ماهی کنسرو، سالمون و میگو که جیوه کمی دارند استفاده کنند.
ریزمغذی ها
کمبود ویتامین ها و املاحی مانند روی، آهن، منیزیم و ویتامین B6 در کودکان مبتلا به ADHD گزارش شده است. شواهد کافی برای موثر بودن دریافت مکمل ویتامین و املاح در اختلال ADHD وجود ندارد اما پیروی از رژیم غذایی سالم برای دریافت کافی ویتامین ها و املاح مورد نیاز کودکان ضروری است.
منبع: Harvard Medical School
