www.DrFree-Health.com همگام با بهداشت تغذیه جامعه
آفت کش ها برای عملکرد کشتن طراحی شده اند و فعالیت آن ها به یک گونه خاص جانوری اختصاص ندارد. بدین جهت این ترکیبات به ارگانیسم هایی به غیر از آفت ها، نظیر انسان نیز آسیب می زنند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که سالانه 3 میلیون مورد مسمومیت ناشی از آفت کش ها به ویژه در کشورهای توسعه یافته وجود دارد که 220 هزار مورد به مرگ منتهی می شود. مصرف آفت کش ها اغلب با دقت صورت نمی گیرد، بدین جهت تماس با این مواد در محیط های عمومی به طور ناخواسته رخ می دهد. کودکان و تمام ارگانیسم های جوان و در حال رشد در برابر اثرات مضر آفت کش ها بسیار آسیب پذیرند.
تماس با آفت کش ها در انسان باعث طیفی از عوارض حاد و مزمن می گردد. علائم مسمومیت حاد شامل: حساسیت و آسیب پوست، چشم ها و اعصاب، سردرد، سرگیجه، تهوع، خستگی و مسمومیت سیستمیک که گاهی ناگهانی و کشنده است.
عوارض مزمن، در طور سالیان و تماس متمادی با مقادیر ناچیز آفت کش ها در محیط یا در نتیجه مصرف باقی مانده این مواد در غذا و آب مورد استفاده انسان پدیدار می شوند. علائم مسمومیت مزمن شامل از دست دادن حافظه، عدم هماهنگی بدن، کاهش سرعت پاسخ به محرک ها، کاهش توانایی بصری، رفتارهای تغییر یافته یا خلق و خوی غیر قابل کنترل و کاهش توانایی های حرکتی است. این علائم اغلب به حدی نامحسوس اند که توسط جامعه پزشکی به عنوان یک اثر بالینی شناخته نمی شوند. علاوه بر این، تماس با آفت کش ها با خطر ابتلا به انواع سرطان نظیر سرطان خون، مغز، استخوان، سینه، تخمدان، پروستات، بیضه و کبد در ارتباط است. در سال 2009، آژانس مواد سمی و ثبت بیماری طی مطالعه ای اعلام کرد که کودکانی که در محل سکونت آن ها از آفت کش ها استفاده می شود 2 برابر بیشتر از کودکانی که در محل سکونت خود در معرض این مواد نیستند به سرطان مغز مبتلا می شوند.
سایر مشکلات سلامت مرتبط با آفت کش ها عبارتند از : اختلالات هورمونی، مشکلات باروری و رشد جنین، ناباروری و نقایص مادرزادی. کودکان اندام کوچکتری دارند و بیش از بزرگسالان غذا یا نوشیدنی می خورند و بیشتر تنفس می کنند. اندام های کودکان در حال رشد سریع است و بدین جهت حتی در رحم مادر نیز بیش از سایرین در معرض خطر مضرات آفت کش ها قرار دارند. در سال 2007، محققین موسسه بهداشت عمومی در کالیفرنیا در مطالعه ای دریافتند که کودکان متولد شده از زنانی که در معرض آفت کش ها بودند 6 برابر بیشتر از سایر کودکان در معرض خطر ابتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) قرار داشتند.
راه چاره چیست؟
ما به موادغذایی، آب و هوای عاری از ترکیبات شیمیایی سمی نیاز داریم. راه حل واقعی برای رفع مشکل آفات و علف های هرز در روش های کشاورزی غیرسمی نهفته است. تهیه مواد غذایی ارگانیک و روش های پایدار کنترل آفت ها راهکارهای اصلی حفظ سلامت خانواده است.
منابع : Toxic Action Center – Toxipedia
